Informacje praktyczne – Gobi 4×4

Transport do Dalanzadgad

Autobusy do Dalanzadgad odjeżdżają z Ułan Bator dwa razy dziennie – o 8 i 16. W bilety należy wyposażyć się dzień wcześniej, bo liczba miejsc jest ograniczona. Busy są niewielkie – pomieszczą maksymalnie 30 turystów. Bilety można nabyć przy dworcu kolejowym, w budynku po lewej od wejścia głównego, na pierwszym piętrze; albo też dostępne są na dworcu autobusowym Bayanzurgh Awtowagzal. Cena biletu to 27500 MNT. Dobrze jest wykupić bilet z wyprzedzeniem, bo są sprzedawane z miejscówkami, a zainteresowanie jest duże. Autobus jedzie ponad 12 godzin i ma około 4 postojów. Trzeba pamiętać, że droga do Dalanzadgad częściowo jest drogą nieutwardzoną co znacznie zmniejsza komfort jazdy.

Drugą opcją są busy (rosyjskie UAZy), które odjeżdżają z Narantul Market (Black Market). Busy odjeżdżają w momencie gdy całe wypełnią się pasażerami, więc nie ma ściśle określonego rozkładu jazdy. Opcją dla wygodnickich (nie sprawdzaliśmy) jest połączenie lotnicze między Ułan Bator a Dalanzadgad, jednak loty odbywają się kilka razy w tygodniu i nie należą do najtańszych. Oczywiście rezerwację należy zrobić zawczasu. Istnieje też możliwość wykupienia wycieczki po pustyni Gobi już z Ułan Bator. Jest to opcja bardzo komercyjna, której nie powstydziłby się niemiecki emerytowany turysta. Cena za dzień to około 70-150 USD na dzień za samochód w zależności od marki.

Bilet autobusowy na przejazd środkami komunikacji miejskiej w Ułan Bator. Za taką cenę można dostać się Bayanzurgh Awtowagzal. Opłata za podwózkę taksówką jest dziesięć razy większa. Niestety podróżowanie po Ułan Bator komunikacją miejską wymaga pewnej wprawy i nie każdemu może to odpowiadać.

Powrót do Ułan Bator

Dworzec znajduje się tuż przy wjeździe do miasta. Obok znajduje się też parking dla minibusów. Należy pamiętać o wcześniejszej rezerwacji biletu powrotnego – nawet z kilkudniowym wyprzedzeniem. Kiedy my kupujemy nasze bilety w sezonie, trzy dni później, jesteśmy już niemal ostatnimi pasażerami na liście. Trzeba pamiętać, że busy kursują dwa razy dziennie i przewiozą maksymalnie 60 pasażerów. Dalanzadgad liczy sobie około 20 tys mieszkańców, którzy latem także także często odwiedzają stolicę.

W autobusie do Dalanzadgad obowiązuje rezerwacja miejsca. Należy pamiętać, że miejsca oznaczone numerami 19, 20, 21, 22 i 23 są usytuowane oparciem do kierunku jazdy, co dla niektórych może powodować dyskomfort.
Bilet autobusowy z Dalanzadgad do Ułan Bator wykupiony na miejsce o numerze 21.

Wycieczka po Gobi

Bardzo często wycieczki takie organizują, lub pomagają zorganizować właściciele hosteli. Auta terenowe wyjeżdżają wówczas z Ułan Bator, nie z Dalanzadgad. Organizacja wypadu na pustynię poprzez hostel ma tę zaletę, że łatwiej skompletować ekipę współpasażerów, zmniejszając przez to koszty. Po pustyni jeżdżą dwa, trzy typy aut. Mini busy UAZ są popularnym środkiem transportu nie tylko między Ułan Bator i Dalanzadgad. Mniejsza wersja radzieckiego reliktu motoryzacji to auta terenowe, które pomieszczą maksymalnie 3 – 4 pasażerów. Dla bardziej wymagających turystów znajdzie się klimatyzowana Toyota Land Cruiser.

Ostatecznie wypad na pustynię można zorganizować samemu, już na miejscu w Dalanzadgad – tak jak my. O kontakt do kierowców najlepiej pytać w hotelach. Niestety mieszkańcy Dalanzadgad słabo posługują się obcymi językami. Mamy niebywałe szczęście, że nasz kierowca porozumiewa się w języku angielskim w stopniu komunikatywnym.

Informacje kontaktowe do kierowcy jak najbardziej godnego polecenia.

Trasa przez pustynię

Pustynia Gobi jest naprawdę urokliwym miejscem, które każdy będąc w Mongolii musi zobaczyć. Standardowa trasa liczy sobie trochę ponad 500 kilometrów, które można na spokojnie pokonać w cztery dni. Jest to pętla prowadząca przez Bayanzag, Khongoryn Els i Yolyn Am i mająca swój początek w Dalanzadgad. Większość wycieczek na początku wyrusza w kierunku Yolyn Am, dlatego warto właśnie zrobić dokładnie na odwrót i pojechać z Dalanzadgad w pierwszej kolejności do Bayanzag. Istnieje też możliwość rozpoczęcia podróży już w Ułan Bator.

Cena paliwa waha się w zależności od pojazdu i aktualnego kursu. W naszym przypadku płaciliśmy 326 MNT/km za podróż UAZem. Wynajęcie kierowcy na jeden dzień to 80000 MNT. Łatwo policzyć, że wynajęcie samochodu na 4 dni na trasę o długości 500 km będzie kosztować 483000 MNT. Wychodzi to około 80 USD za dzień. Ta kwota rozłożona jest oczywiście na wszystkich członków wyprawy, dlatego czasem warto sobie poszukać kogoś do towarzystwa, żeby zredukować koszty. W przypadku wynajmu komfortowej Toyoty Land Cruiser cena za dzień może się wahać między 110 a 150 USD. UAZy są już na wymarciu i znalezienie dżipa terenowego tej marki jest nie lada rarytasem.

Dodatkowo należy doliczyć do tego koszty związane z zakwaterowaniem i wyżywieniem. Nocleg w jurcie kosztuje 7000 MNT, a obiad przygotowany przez gospodarzy około 4000-5000 MNT. Za nocleg w namiocie nie uiszcza się opłat. Wstęp do parku kosztuje 3000 MNT. Z dodatkowych atrakcji, przejażdżka na wielbłądzie kosztuje 7000 MNT za godzinę, natomiast konno około 10000-12000 MNT za godzinę.

Dostęp do wody na pustyni

Jurty na środku pustyni są znacznie oddalone od głównych szlaków komunikacyjnych. Nie możemy tutaj liczyć na takie wygody jak dostęp do ciepłego prysznica czy nawet bieżącej wody. Woda jest zazwyczaj zbierana z okolicznych mokradeł i nie zawsze jest krystalicznie czysta. W podróż na pustynię warto zebrać ze sobą minimum 2,5 litra wody pitnej na dzień, jeżeli nie zamierzamy pokonywać pieszo dużych dystansów.

Jedzenie na pustyni

Na pustyni sklepy są ulokowane tylko w większych osadach, więc warto zaopatrzyć się zawczasu w potrzebne produkty. W typowym mongolskim sklepie spożywczym znajdziemy bardzo dużo polskich produktów takich jak raczki, kukułki, suszone owoce, krówki i wiele przepysznych przetworów w słoikach. Nocując w jurtach z dala od cywilizacji zawsze możemy liczyć na jeden gorący posiłek wieczorową porą od gospodarzy w cenie 3000-5000 MNT. Zazwyczaj jest to albo gotowany ryż z ziemniakami i suszonym kozim mięsem lub pyzy (mong. буузы) również z kozim mięsem. Możemy też poprosić o kilka łyków pysznego airagu (mong. айраг), który jest zrobiony z końskiego lub wielbłądziego mleka. Na pewno nie będzie rozcieńczany, jak to zazwyczaj ma miejsce w przypadku towaru sprzedawanego na miejskich bazarkach lub przy drodze.

Budaatai Khuurga (mong. Будаатай Хуурга) to jedzenie, które nasyci niezaspokojony apatyt nawet największego łakomczucha.

Zakwaterowanie u nomadów

Typowym miejscem noclegowym na pustyni jest jurta (mong. гэр), która od wielu pokoleń mongolskich nomadów jest z powodzeniem używana. Zdecydowanie warto sprawdzić, w jakich warunkach mieszka się na pustyni. Typowy nocleg w jurcie kosztuje około 7000 MNT. Możliwe też jest rozbicie namiotu w dowolnym miejscu bez jakichkolwiek konsekwencji karnych .

Jurty są idealnym rozwiązaniem na pustyni, ponieważ za dnia doskonale izolują od zewsząd otaczającego skwaru. W nocy zaś chronią przed ziąbem i przenikającym wiatrem. Jako warstwa izolacyjna służy filc wykonany z sierści owiec lub kóz. Zdecydowanie lepiej trafić na owczy filc, ponieważ nie ma tak intensywnej woni. Dla zabicia zapachu stosowane są różne zioła takie jak przykładowo bylica (mong. шарилж) spotykane dookoła na pustyni. Wentylacja też jest idealnie rozwiązana. Na czubku dachu znajduje się otwór, który jest przykryty płachtą w zależności od wymaganego przepływu powietrza. Dodatkową cyrkulację powietrza zapewnia możliwość uniesienia dolnej części ściany jurty tuż przy podłożu. Idealne rozwiązanie, które zostało udoskonalane przez pokolenia nomadów.

Mongolski ger na zewnątrz…
…i w środku. Prawda, że przytulnie?

Bezpieczeństwo w Mongolii

Mongołowie to bardzo specyficzny naród czasami o konserwatywnych poglądach w skrajnej formie przeradzających się w nacjonalizm (niektórzy nawet nie wahają się użyć słowa nazizm). Pomimo, iż zdecydowana większość ludzi spotkanych na drodze była życzliwa i przyjaźnie nastawiona, zdarzały się też radykały. Planując podróż we własnym zakresie zwiększamy prawdopodobieństwo spotkania takowych typków. Korzystanie z usług pośredników zwiększa komfort podróżowania oraz bezpieczeństwo, ale też tworzy trudną do przeskoczenia barierę ograniczającą możliwość poznania tego kraju w jego czystej strukturze. Czasami daje się odczuć, że Mongołowie pogardzają turystami i traktują ich jako zło konieczne. Dlatego warto raczej unikać dużych skupisk turystów, bo trudno wtedy nawiązać kontakt, poznać prawdziwą kulturę i zachowanie ludzi.

Przykładowe ceny

Bilet autobusowy Ułan Bator-Dalanzadgad : 27500 MNT
Wynajem UAZa : 80 USD/dzień
Wynajem Toyoty Land Cruiser : 110-150 USD/dzień
Bilet komunikacji miejskiej w Ułan Bator : 400 MNT
Cena paliwa : 326 MNT/km
Wynajem kierowcy : 80000 MNT
Nocleg w jurcie : 7000 MNT
Obiadek na pustyni : 4000-5000 MNT
Wstęp do parku : 3000 MNT
Przejażdżka na wielbłądzie : 7000 MNT/godzina
Przejażdżka konno : 10000-12000

O wyprawie na pustynię Gobi

Poczytaj więcej na blogu o całej wyprawie Azja Express.

Komentarze

3 odpowiedzi

  1. fajne. tylko ten 1000 mnt to ile to jest pieniedzy? jak/gdzie wymienia sie pieniadze w stolicy? czy bankomatowe przeliczniki sa zadowalajace/akceptowalne? dzieki
    a, i jeszcze, co to sa te kukulki i cos tam drugie, ze niby jedzenie z Polski?
    czy wyobrazacie sobie, zeby wielka ucieczka, z syberii do indii na piechote, bez pieniedzy, mogla sie odbyc?

    1. Hej!

      — Ceny są sprzed dziesięciu lat, więc na pewno coś się zmieniło od tego czasu. Pieniądze wymienialiśmy u cinkciarzy na przejściu granicznym w Ałtanbułagu (Алтанбулаг). Kurs sprawdziłem w necie przed wymianą. Można się targować.

      — Kukułki i raczki to takie cukierki. Dobre np. na trekking. Poszukaj w necie, co to jest. W mongolskich sklepach można też spotkać jedzenie w słoikach i puszkach z Polski.

      — Z Syberii do Indii to prawie dwa tysiące kilometrów w linii prostej. Ludziom zdarzało się pokonywać takie odległości. Myślę, że w tej części świata nadal można liczyć na gościnę.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *