Wyprawa na Denali

Kiedy siedzimy wygodnie w fotelu, delektując się kieliszkiem czerwonego wina lub zawiązujemy buty, spiesząc się na piątkowy trening crossfitu, nie zdajemy sobie czasami sprawy, że proste i banalne czynności w pewnych okolicznościach stają się trudnym dla osiągnięcia szczytem marzeń. No, ale od czego są marzenia, jak nie od tego, żeby je konsekwentnie i z determinacją realizować. Takim celem dla Szymka i Łukasza jest Denali (dawniej Mount McKinley) – najwyższa góra w Ameryce Północnej , zaś dla Ingi, Igorka i ich najbliższych jest to pokonanie do niedawna nieuleczalnej choroby. Gdy tylko alpiniści usłyszeli o dzielnej dziewczynce i chłopcu, którzy zmagają się z rdzeniowym zanikiem mięśni (ang. spinal muscular atrophy – SMA), postanowili zadedykować swój każdy krok na wysokie szczyty dzieciakom chorym na SMA.

Ekipa wyprawy na Denali

Łukasz

Entuzjasta gór i górskich przygód, podróżnik. Organizator wypraw wysokogórskich w Himalaje, Pamir, Hindukusz. Na co dzień z pasją i nieprzerwanie od sześciu lat prowadzi popularnego bloga podróżniczego Kartka z Podróży. Góry zafascynowały go już we wczesnym dzieciństwie, kiedy jako kilkuletni brzdąc z Kasprowego zobaczył okrytą śniegiem Świnnicę, ówcześnie nieosiągalny cel. Pasja do podróżowania, fotografii i gór pchają go konsekwentnie do realizowania coraz to ciekawszych projektów. Od wielu lat wspina się w naszych polskich Tatrach oraz w górach wysokich na całym świecie.

Szymek

Student fizjoterapii, podróżnik. Członek Czechowickiej Grupy Górskiej. Założyciel projektu Nie Przestawaj Marzyć, który ma na celu motywowanie ludzi – niezależnie od wieku, płci i zasobności portfela – do konsekwentnej realizacji swoich marzeń. Od dzieciństwa towarzyszy mu sport, który daje mu radość z życia, satysfakcje i wzbudza wiele emocji. Denali będzie piątym szczytem w jego nieprzerwanej drodze po Koronę Ziemi. Szymon wierzy, że ograniczenia są tylko w naszych głowach, że wystarczy chcieć i szukać z zapałem drogi do urzeczywistnienia najbardziej nawet wymagających celów.

Świnka Peppa

Trzecim członkiem wyprawy na Denali jest Świnka Pepa, ulubiona postać bajkowa Ingi. Inga choruje na rdzeniowy zanik mięśni, przez co jej rozwój ruchowy został praktycznie zahamowany. Pepa idzie na Denali w imieniu Ingi, która w tej chwili nie jest w stanie samodzielnie się poruszać o własnych siłach. Tym razem przygotowaliśmy dla Peppy ciepłą czapkę i szalik, żeby lepiej sobie radziła w warunkach zimowych podczas wyprawy.

Baranek Duś

Przyjaciel Igorka, który tak jak Inga choruje na SMA. Baranek Duś ma wspólną cechę z Igorkiem. Jest zawzięty i waleczny. Z pewnością zrobi wszystko żeby wdrapać się na najwyższy szczyt Ameryki Północnej – Denali. Wygląda na to, że Dusiowi także nóżki nie zmarzną blisko strefy okołobiegunowej.

Najwyższy szczyt w Ameryce Północnej

Denali (dawniej Mount McKinley) to szczyt położony w Kordylierach, najwyższy w Ameryce Północnej. Jest to również najwyższy szczyt w Stanach Zjednoczonych. Góra ma niemałe znaczenie dla polskiego alpinizmu. To właśnie na Denali w 1974 Jerzy Kukuczka po raz pierwszy zmagał się z trudami wypraw wysokogórskich, co spowodowało poważne odmrożenia i nasilającą się chorobę wysokogórską. Niejednokrotnie uważa się, że warunki pogodowe panujące na najwyższych szczytach Alaski dokładnie odzwierciedlają klimat wypraw na ośmiotysięczniki w Himalajach i Karakorum.

Jak każda wyprawa wysokogórska i ta wymagała odpowiedniego przygotowania. Alpiniści cierpliwie wyrabiali zezwolenia i wizy do USA oraz kompletowali sprzęt, nie zapominając oczywiście o systematycznym treningu. Oprócz przygotowań sprzętowych i technicznych ważna jest też psychika. Łukasz porównuje życie alpinisty wysoko w górach do życia ascety. W obozach nie ma luksusów, natomiast wszelkie udogodnienia życia codziennego rozleniwiają ludzi i utrudniają im adaptację do trudnych warunków. Nie chodzi tylko o ćwiczenia fizyczne, ale też o trening umysłu. W górach wysokich, które nie zawsze wymagają dużo techniki wspinaczkowej, dużo zależy od determinacji, hardości i konsekwencji w zdobywaniu celu. Wyjazdy w góry wiążą się z dużym ryzykiem i są rzeczy, których nie da się przewidzieć. Trzeba się postarać aby zminimalizować czynniki ryzyka, na które mamy wpływ, np. kondycja i wydolność organizmu.

Zdjęcia z wyprawy

Denali w oddali

Tuż przed startem z lodowca Kahiltna

Trekking po lodowcu Kahiltna

Transport całego bagażu przez jednego wspinacza.

Świnka Peppa i baranek Duś w 11-tce

Mount Foraker widziana z 14-tki

Jest moc!

Biwak w 17-tce.

Życie obozowe

Peppa, Duś i Łukasz na szczycie Denali

Cała ekipa na szczycie.

Ostatnie pożegnanie i powrót do cywilizacji.

Przeciw SMA

Wyprawę na Denali dedykujemy dzieciom chorym na SMA. Wspinaczkę na szczyt w górach wysokich można porównać do walki z tą przewlekłą, do niedawna nieuleczalną chorobą. Dla alpinistów wewnętrznym motorem w zmaganiach z wysokością jest determinacja, hart ducha, a dla chorych wiara w postęp medycyny, nadzieja na dostępność lekarstwa oraz wewnętrzna siła i wiara w to, że uda im się pokonać chorobę. Dla pierwszych każdy krok ku górze, to krok po zwycięstwo, a nagrodą jest satysfakcja z trudu włożonego w przedsięwzięcie. Dla drugich każda godzina rehabilitacji, każde doniesienie o postępach w pracy nad skuteczną metodą leczenia, co zbliża ich choć troszeczkę do celu.

Do ekipy zapalonych górskich twardzieli po raz kolejny dołączyła Świnka Peppa – ulubiona postać bajkowa Ingi oraz Baranek Duś, który zawsze towarzyszy Igorkowi. Rdzeniowy zanik mięśni objawia się między innymi zahamowaniem rozwoju ruchowego. Bardzo pragniemy, aby Inga i Igor mogli samodzielnie biegać, chodzić i cieszyć się z życia tak jak jej zdrowi rówieśnicy. Każdy krok na Denali dedykujemy dzieciakom chorym na SMA, a w szczególności tym małym wojownikom. Peppa i Duś idą na Denali w imieniu naszych ulubieńców, którzy w tej chwili nie są w stanie poruszać się o własnych siłach. Wierzymy, że kiedy obydwoje zdobędą swój szczyt i pokonają chorobę (tak, z pewnością jest to kwestia „kiedy”, a nie „czy”), to nic nie stanie im na przeszkodzie, by samodzielnie podbijać świat.

Całę przedsięwzięcie dedykujemy Indze, Igorkowi i innym dzieciom z SMA. Chcielibyśmy rozpowszechnić wiedzę na temat tej choroby, bo mamy nadzieję, że dzięki temu od niedawna zatwierdzone leki staną się dostępne dla każdego. Leczenie niestety to luksus, na który mogą sobie pozwolić jedynie nieliczni.